نوک پرنده را مبند ،
با بالهایش
آواز خواهد خواند ...
بال پرنده را مبند ،
با آوازش
پرواز خواهد کرد ...
دهن شاعر را ...
بعید است کسی در ایران با حداقل اطلاعات اجتماعی ، از آن اختلاسی که شمردن صفرهایش کلی وقت گیر بود ، بی خبر باشد .
همان که با پس انداز 2500 ساله حکومت هخامنشی به دست می آمد و می شد با تقسیم آن بین 75000000 نفر به هر ایرانی مبلغی تعلق بگیرد و ...
اما حالا که جو ژورنالیستی موضوع از بین رفته و احکام صادره برای مجرمین (؟) آن پرونده قطعی شده ، بد ندیدم مقاله ای که به قلم استاد بزرگوارم دکتر محسن برهانی ، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ، در اسفند 91 و در سایت رساله حقوق نشر یافته بود را در معرض مطالعه مخاطبین وبلاگ قرار دهم .
لطفا این نشانی را پیگیری کنید :
http://rhoghough.ir/?p=5613
یه وبلاگ تعبیر قشنگی از باران داشت که نقل قول میکنم :
"در انتظار باران نیست،
آنکه بذری نکاشته ... !"
یه داستانک هم مرتبط با همینه که :
"همه اهالی یه روستا واسه نماز باران به کوه میرن ولی فقط یکیشون با خودش چتر میبره ، خدا ، تنها بخاطر ایمان اون یه نفر باران میباره ..."
شاید مفهوم این دو تعبیر متفاوت اند اما یکی از آثارشون مشترکه ، ایراد نگیرید که بی ربط اند .
(http://astanevasl.blogsky.com)