نمی دونم چرا باید بعد از این همه بی خبری و توی سال نو اینجوری بنویسم !
اما زندگی عجب مسخره بازیه ما خبر نداشتیم
اینهمه بدو بدو درس بخون ، کار و زندگی و پول و خونه و ماشین و ...
بعد میرسی به جایی که می بینی پوچ پوچی !
و دلت میخواد برگردی به همون شبای دانشجویی حتی امتحاناش ...
که آخر ترم به جز شب بیداری ها ، کلی فحش هم نثار خودت میکردی !
جایی که واسه خریدن و نخریدن مسئله داشتی ...
واسه دوست داشتن و دوست نداشتن ...
واسه خوردن یا نخوردن ...
و مسئله فقط بودن یا نبودن نبود ... !
خلاصه میرسی به اینجایی که من الان هستم و سردرگم میشی
نمیدونم کسی فهمید چی گفتم یا نه؟!
اگه فهمیدید نظرتون رو بهم بگید خصوصا اگه مشورتی واسه برون رفت از این اوضاع دارید ولو با اسم مستعار ( اینو واسه دوستان میگم )
صمیمانه امیدوارم که هیچ وقت سردرگم نباشید و کلاف زندگیتون اگه دست خودتون نیست دست خدا باشه
شاد باشید
اره من خیلی خوب فهمیدم چی میگی
اما خودمم هم تو همین وضعم
راه حلی به ذهنت رسید به منم بگو
شاید چنین احساسی بیشتر از آن که به جسم شما مربوط باشد به روح و روانتان بستگی داشته باشد شاید شما به یک تلنگر روحی نیاز داشته باشید. در واقع همان طور که انرژی فیزیکی و جسمانی شما حاصل رژیم غذایی سالم، ورزش و استراحت مناسب است، انرژی روانی هم از طریق زیستن به انواع روش هایی حاصل می شود که به شما احساس امیدواری، اعتمادبه نفس، سرزنده بودن، عشق و نائل شدن به تمامی چیزهایی که دوست دارید، می بخشند.
همه ما گاهی غمگینی، دلمردگی و کسالت روحی را در زندگی تجربه میکنیم و شاید یکی از رموز نهفته در نظام آفرینش، برای بهرهمندی و لذّت بردن بیشتر از لحظات زندگی، همین تجربههای ناخوشایند و کسالتهای روحی باشد.
بیماری، امری ناخوشایند برای تمام انسانهاست؛ امّا برای پیبردن به ارزش سلامتی و استفاده لذت‌بخش از تندرستی و قدردانی و سپاس‌گزاری از آفریننده همه زیباییها، تذکر بسیار مهمی برای انسان است و به عبارت دیگر، برای پیبردن به ارزش هر نعمتی، ابتلا به فقدان آن، بهترین هشدار و مناسبترین وسیله برای بیداری انسان و استفاده بهینه از نعمتهای الهی است. بنابراین، بیماری و کسالت نیز یک نعمت است و اگر نگاه ما به زندگی و حوادث آن اینگونه باشد، به طور کلی، همه چیز عوض خواهد شد و فشارهای روحی و افسردگیها، تبدیل به نشاط و شادابی میشوند.
همه ما گاهی غمگینی، دلمردگی و کسالت روحی را در زندگی تجربه میکنیم و شاید یکی از رموز نهفته در نظام آفرینش، برای بهرهمندی و لذّت بردن بیشتر از لحظات زندگی، همین تجربههای ناخوشایند و کسالتهای روحی باشد
مشکل اساسی و محور همه پریشانیهایی که بر زندگی شما سایه افکنده است و همه چیز را تیره و تار و سیاه میبینید، نگرش منفی به زندگی، محیط اطراف و مهم‌تر از همه، نسبت به «خود» است. شما همواره روح و روان خود را آماج تیرهای سهمگین تفکرات منفی و منفینگریهای خود قرار دادهاید و طبیعی است که نتیجه این، چیزی جز تخریب روحیه و از دست دادن نشاط و ابتلا به افسردگی و پریشانی نیست. پرسش این است که چرا خود را بدون دلیل متهم میکنید؟ چرا دنیا و زندگی در آن را برای خود، زندان تصور میکنید؟ چرا خود را سردرگم و گرفتار پیچ و خمهای زندگی میکنید؟ چرا خود را در بنبست تفکرات منفی قرار داده، آیه یأس میخوانید؟
رفع بی حوصلگی
همه این سردرگمیها، بنبستها، ناامیدیها، خستگیهای روحی و بالاخره افسردگیها، ناشی از همین منفیبافیهایی است که شاید از دوران نوجوانی، به صورت ناخودآگاه، به دام آن گرفتار شدهاید!
اگر روشهای زیر را انجام دهید کسالت دیگر در شما معنا نخواهد داشت. امتحان کردن روش های زیر نه تنها ضرری ندارد بلکه بسیار هم مفید است. پس زمان را از دست ندهید و امتحان کنید.
این روشها عبارتند از:
- اجتناب از تنهایی؛ بکوشید به جز مواقعی که ضرورت دارد، در تنهایی قرار نگیرید. بیشتر وقت خود را با افرادی سپری کنید که به شما از خودتان احساس خوبی بدهند یا این که به طریقی شما را احیا کنند و نیروی تازه ای ببخشند. به عبارتی دیگر با افرادی معاشرت کنید که موج مثبت تولید می کنند
- به جنبههای مثبت خود فکر کنید و بکوشید آنها را در برگهای به صورت فهرست‌وار بنویسید.
- به جای این که به کمبودها، عیبها و ناکامیهای خود بیندیشید، به موفقیتها و آن امکاناتی که در زندگی از آن بهرمند هستید، فکر کنید . به عبارت دیگر، امکانات و شرایط زندگی ما مانند یک لیوانی است که بخشی از آن پُر است و بخشی خالی؛ به آن بخش پُر فکر کنید و از آن بهره ببرید و غصه نیمه خالی را نخورید. فرصتهای زندگی را مغتنم بشمارید و از آن چه در آینده پیش خواهد آمد، نگران نباشید.
- با افراد شاداب، فعال، اجتماعی، متدین و در عین حال مثبتنگر، معاشرت کنید
- ورزش را جزء ضروریترین فعالیتهای خود قرار داده، روزی حداقل نیم تا یک ساعت ورزش کنید. هر چه میتوانید قرآن بخوانید و از دعاهای اهلبیتعلیهم السلام، بهره بگیرید؛ البته سعی کنید قرآن را با تأنی و توجه به معنا تلاوت کنید.
- از بیکاری و بیبرنامگی بپرهیزید و همه اوقات خود را به صورت منطقی پر کنید